اوجالان" رئیس و بنیانگدار حزب کارگران کردستان ،گروه چپگرای مسلح در ترکیه است. "اوجالان" در تاریخ 26 بهمن 1377 دستگیر شد و خبر دستگیری وی را «بلند اجویت» نخست وزیر وقت ترکیه اعلام کرد. اگرچه دولت ترکیه جزئیات دستگیری وی را کاملا سری نگه داشته و تا کنون آن را افشا نکرده است اما شایعه همکاری اطلاعاتی سیا و موساد در این پروژه پس از دستگیری وی مطرح و منجر به حمله گسترده کردها به سفارتخانههای رژیم صهیونیستی در اروپا شد. اما یک دهه بعد" گوردون توماس" از عناصر اطلاعاتی سیا که رابطه نزدیکی با موساد دارد در کتاب خود نوشت: «اساسا دستگیری " اوجالان" نه توسط نیروهای امنیتی آمریکا و ترکیه ، بلکه مستقلا توسط سازمان موساد اجرا شد و آنان پس ار ربودن وی او را به ترکیه تحویل دادند.» بعد از دستگیری «اوجالان» بود که تظاهرات سراسری در بسیاری از کشورها مقابل سفارت ترکیه و رژیم صهیونیستی برپا شد. در تهران نیز بالغ بر 5 هزار نفر از کردهای ایران در تجمع مقابل سفارت ترکیه و دفتر سازمان ملل، شعارهای ضد رژیم صهیونیستی و دولت ترکیه سر دادند.
با وجود درگیری چند دهه کردها با دولت ترکیه، اما دو سالی است، رهبران دو طرف تصمیم گرفتها ند پای میز مذاکره بنشینند. گفت و گوی دولت ترکیه با گروه «پ ک ک» به نتایج ملموس تری رسیده است. رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه، در اصلاحاتی قانون اساسی این کشور را تا حدودی به نفع کردها تعدیل کرد و به عنوان مثال ادبیات کردها را به رسمیت شناخت. پ ک ک نیز حملات خود را متوقف کرده اما هنوز مسیر دشواری برای به توافق رسیدن دو طرف مانده است.
«اوجالان» در پیام خود در تاریخ 17 اذر 92 درباره مهمترین اجزا و نیازهای تداوم مذاکرات صلح گفته است: «این مذاکرات به 3 ستون و نقطه اتکای اصلی نیاز دارد: 1- فراهم سازی زمینه قانونی و چهارچوبهای حقوقی. 2- هیچ مذاکرهای نمیتواند با یک طرف به رسمیت نشناخته شده ادامه پیدا کند. بنابراین باید طرف مذاکره مورد قبول واقع و جایگاه طرفین در یک چهارچوب قانونی مشخص شود. 3- یک طرف ناظر یا داور، وارد مذاکرات شود. »
با تمامی این صحبت ها اما «معمر گولر» وزیر کشور ترکیه، در کنفرانس مبارزه با تروریسم، آب پاکی را به روس دستان طرفدارن اوجالان ریخت و درباره آینده رهبر زندانی پکک گفت: « اوجالان به هیچ وجه نمیتواند در صحنه سیاسی ترکیه ظاهر شود، وی مرتکب جرم تروریستی شده است»
دشمن عقل
امام علی علیه السلام :
اَلْهَوى عَدُوُّ الْعَقْلِ؛
هواى نفس، دشمن خرد است.
شرح غرر: ج1، ص68